başarısız yazarın denemeleri i

"15 38 7 4 6

- şişli / mecidiyeköy
dedi her gün duyduğu ses yine.. göz kapaklarını yavaşça aralayıp uyandı ve ağır hareketlerle ayağa kalkıp kapıya doğru yönelirken camdaki yansımasına bakıp saçını düzeltti tıpkı her gün yaptığı gibi.. tıpkı her gün olduğu gibi sol tarafındaki kakülü gözüne giriyordu.. sıkılmamıştı.. eylemsizliğin gerektirdiği şekilde denge sorunu yaşadı 1-2 saniye.. bütün hayatı boyunca yaşadığının yanında neydi ki bu?

açılan kapıdan geçerken boşluğa dikkat etti ve sarıyı aştı.. daha kaç çizgiyi aşması gerekiyordu hayatında? neyse, şimdiki sorunu bu değildi zaten.. insanlar, istisnasız tüm insanlar, kendisine bakıyordu bir ucubeye bakar gibi.. biçimsiz bir saçla gezmekten rahatsız değildi o.. varsın insanlar baksındı, umrunda değildi..

sabit duruken yükselebildiği yegane şeye bindi yine.. zira asansör korkusu vardı hafiften.. yüzeye doğru çıkarken kafasında dönen tilkilerin başları kuyruklarına değmekte kendisi ise birazdan dahil olacağı kuyruğu düşünmekteydi.."

+ keees keees kes kes kes!!!
- noldu abi?
+ ne lan bu okuyucunun kafasını karıştırıyosun hasta mısın?
- abi benim tarzım bu napayım?
+ başlatma tarzına bi bok anlaşılmıyo bundan. düzgün yaz adamı dellendirme!
- iyi de abi ben...
+ sus o iki nokta ne? bi kere öyle bir noktalama işareti yok türkçe'de..
- abi işte o kesinlik belirtmiyo ama 3 nokta da değil yani devam da etmiyo. yani böyle ne bitmiş ne de bitmemiş.. bunalımvari yani..
+ hmm..
- bak görüdün mü?
+ neyi?
- sen de koydun demincek.
+ tamam kes bıdı bıdıyı hadi kapatıyorum fazla yazcak.
- telefonda mı konuşuyoduk abi biz?
+ ne bileyim bu senin yazın.
- haa doğru..
+ ulan bağlayamadın di mi diyaloğu yine.
- eheh... hadi kapa hadi kapa..
...